Dag 12

Maandag 25 mei
2e Pinksterdag

Diessen am Ammersee - Leutasch (Oostenrijk)
Dagafstand 102km

Ik ben een trage starter s'morgens. Begin rustig mijn ontbijtje klaar te maken. Het regent dus ik ga mooi onder de luifel van het terras van de camping. Mooi uitzicht over het meer, je kunt het slechter treffen. Gert staat al onder douche om kwart over zes. Om half 8 is hij klaar voor vertrek. Na onze reislogger adressen uitgewisseld en betaald te hebben, wensen we elkaar voor de 2e keer een goeie reis.

Begin daarna rustig mijn tent af te nemen met een doek. Door schade en schande leert men. Dat heb ik eergisteren ook weer ondervonden. Was het even vergeten en s'avonds constateerde ik dat mijn binnentent ook helemaal doorweekt was. Gelukkig droogt het allemaal redelijk snel. Onvoorstelbaar wat een water je nog uit zo'n doekje wringt. Dat maakt de tent ook extra zwaarder. Scheelt zo weer een kilo. Als ik goed en wel op de fiets zit, beginnen zich de in de verte de vooralpen al op te doemen. Het is nog zwaar bewolkt, maar de contouren zie je al. Hoe dichter ik er bij kom hoe imposanter het wordt. Gestaag klim ik ongemerkt verder. Het gaat niet hard maar wel mooi. Plots zie ik op een verkeerspaaltje een papiertje. Hè....zie ik dat nou goed! Weer even terug.....HUP RICHARD, staat er op. Verrek.....dat moet Gert gedaan
hebben!! SUPER!!...Gert, bedankt. Ik zit je op de hielen. Verder langs een snel stromend riviertje fiets ik mooi tussen de bergen door. De eerste 1000km zit er op.Telkens weer even stoppen voor een fotomomentje.De ene is nog mooier dan de ander. Zo fiets ik Garmisch Partenkirchen binnen en stop even voor een pauze bij het Olympia Stadion. Dat moet ook natuurlijk op de foto.

Dan begint het serieuze werk. Gelijk voorbij het stadion gaat het omhoog. Eenmaal boven gaat het redelijk gelijkmatig verder op 900 mtr. Richting Mittenwald kom ik aan op een camping, maar ik voel me nog redelijk goed. De volgende zit 14 km verderop,
richting Leutasch. Maar dan moet er nog weer eventjes geklommen worden naar 1200 mtr. Hier passeer ik ook de Oosterijkse grens. Als ik onderweg nog een fietser spreek die ook vroeg waar de reis naar toe ging, hoor ik weer dat er slecht weer opkomst is. Dan realiseer ik me ook dat ik op deze hoogte geen zin heb in een natte bende. Eenmaal boven kom ik aan in het dorpje en zie een kleine gasthoff, waar ik ontvangen word door een oud echtpaar. Frau Martha heeft een mooi klein kamertje voor mij en eten doe ik aan de overkant bij Gasthaus Zur Brücke.  Hier kan een mens van bijkomen.