Dag 29
Vrijdag 12 juni
Castellaccio - Rome
Dagafstand 75km
Om 5.15uur gaat mijn wekker af. Heb besloten voor deze dag extra vroeg op te staan. Wil elke minuut beleven vandaag. Gauw een smaakloos broodje naar binnen gewerkt, en gauw even twee bakken koffie gemaakt. Om 7.00uur komt er in die andere tentjes ook beweging. Het echtpaar uit Leeuwarden heeft niet zo'n leuke afsluiting. Haar moeder blijkt heel hard achteruit te gaan en heeft niet zo lang meer volgens de dokter. De verzekering was in het werk gesteld. Ze zullen nog wel naar Rome fietsen om daar zo snel mogelijk terug te vliegen. Ik wens hun veel sterkte.
Acht uur. De eerste kilometers voelt al goed. Het is zo'n dag, dan lijkt het allemaal makkelijk te gaan. Het is nog redelijk koel, en het asfalt vliegt weer onder mijn wielen. Gisteren was ik inmiddels alweer onder 100mtr grens gekomen. Vandaag gaat het zo weer van 65 naar bijna 300mtr. En dat gaat zo nog even door, op en neer, 5,6,8, soms 10 procent. Niks is mij te hoog lijkt wel. Honger lijk ik ook niet echt te hebben. Later blijkt dat ik na mijn karig ontbijtje, Rome binnen rij op een banaan, 7 tukjes, (had ik nog), één snelle Jelle, (bewaart voor noodgeval), een nectarine, een fles fanta en water.
De omgeving let ik niet zoveel meer op. Mijn gedachten gaan even weer terug naar het begin. Hoe ik samen met Timo vertrok. Hoe we geprobeerd hebben om het voor hem ook tot een goed eind te volbrengen. Daarna alleen verder. Om dan in Verona, samen met Karin een paar hele mooie dagen door te brengen. De mooie plaatsjes waar ik door heen ben gekomen. De leuke mensen die ik ontmoet heb, die spontaan vragen waar de reis naar toe gaat. De enthousiaste Italianen op een racefiets, die bijna allemaal groeten. De mensen die verbaasd omkeken naar een volbepakte fietser met zijn achtergrond muziek uit zijn stuurtasje. Soms luchtgitaar spelend op de fiets door hun land trok.
Het lijkt wel dat ik de eindspurt heb ingezet, als ik de laatste daling in ga richting het voorstadje van Rome. Zoek op mijn telefoon langs de kant één van mijn favoriete nummers op van Pink Floyd. 'One Of These Days'. Omdat het zo'n dag is........
Dat ik dit tot een goed einde heb weten te brengen. Niks geen narigheid, pech of ontzettend slecht weer onderweg. Dat ik gelukkig de ruimte kreeg van Karin en de kinderen. De leuke en lieve reacties van iedereen op mijn reisblog. Op zo'n moment krijgt dit nummer, voor mij, voor altijd een andere dimensie.
Het verkeer word steeds drukker. De snelweg komt in zicht. De vliegtuigen die overgaan. Allemaal tekenen dat ik een grote stad nader. Nog een lang eentonig fietspad langs de Tiber en dan vliegen de auto's links en rechts langs mij heen. Een paar drukke straten over en dan gaat het gelukkig over het fietspad naar het centrum. De GPS kruist mij er feilloos doorheen. In de verte zie ik het dak van het Vaticaan. Als ik dan iets verderop het 'plein' op fiets en die mensen massa zie, Is het klaar, over, finish.
'Eindpunt' geeft mijn GPS aan.
Dit geschreven te hebben, heb ik al weer plannen voor mijn 'volgend projectje', zoals Karin dat altijd zo mooi uitdrukt. We zijn al eerder bezig geweest om onze fietsvakanties niet met twee fietsen te doen, maar met één fiets. Tandem dus. We hebben het al is geprobeerd en zijn samen heel enthousiast erover. Zo heb ik mijn fietsmoatje echt achter mij zitten.
Morgen ga ik eerst maar eens proberen uit te slapen. En dan de stad is proberen te verkennen en op zoek te gaan naar ons appartement. Wordt vervolgd.....
Egbert en Ulla
ook Roelie en Johan vonden het prachtig We leefden elke dag met je mee als we wifi hadden we zijn vandaag thuis gekomen en kunnen je mooie verhalen weer lezen geniet nu van een mooie week samen met karin in Rome.groetjes en liefs Pa en Ma
Wij wensen je met Karin nog zeer mooie prettige dagen samen.in Rome
jouw verhalen waren mooi en indrukwekkend, zeer mooi geschreven.
dus een talent als fietser en als verhalen schrijver,
de groeten van on uit Zuna
adri en gerrit
Wat lees ik tussen de relgels door volgend jaar op de tandum door "kiwi eiland". Haha spreek je snel . Gr peter
Op de valreep nog even een berichte van ons. TOP prestatie, proficiat!! Dat moet een kippenvel moment geweest zijn bij aankomst op het St Pietersplein. We hebben, tijdens onze gezamenlijke vakantie met je ouders, genoten van je dagelijkse reisverslagen en hetgeen je presteerde. Fijne dagen samen met Karin en goede vlucht terug naar huis. Hartelijke groeten, Johan en Roely
Groetjes Hans en Elly