Dag 26

Dinsdag 9 juni

Sansepolcro - Assisi
Dagafstand 91km

Genoten van een goed ontbijtbuffet, waar ik het wel even op vol kan houden de eerste kilometers, zit ik om half negen weer op de fiets. Tent moest maar nat mee want het zag er nog mistig uit na al die regen van gisteravond. s'Middags nadat ik mijn tent had staan kwam er al een fikse onweersbui. Later op de avond nog één. Ik kon mooi op het terras schuilen en mijn blogje schrijven onder het genot van een groot glas bier.

Met mijn GPS een klein stukje omgereden om niet weer terug te hoeven naar Sansepolcro over die drukke weg. Hier werd ook al snel Città di Castello aangegeven, de eerstvolgende grote plaats. Als ik er even later doorheen fiets is het al druk in het centrum met een markt. Plots zie ik een Colnago fietsje staan die omgebouwd is naar een gewone fiets. Dat zie je niet vaak. Als ik er foto van maak, hoor ik verderop een paar oudere mannen op een terras. Degene waar die fiets van is komt naar me toe gelopen, en in gebarentaal kom ik erachter dat hij niet meer goed op een racefiets kan. Op deze manier hoeft hij er nog geen afstand van te doen. Had vroeger ook veel gefietst. Als ik mijn paspoort met stempels laat zien, begrijpt hij hoe ik hier verzeild ben geraakt en op weg ben naar Roma. Alle oude kopjes knikken als ik weer verder ga. 

De stad uitrijdend kom ik over een brug. Hier kom ik de Tiber  voor de eerste keer tegen. De route loopt er wel wel langs, maar je ziet haar niet vaak. Nou is Rome toch wel heel dichtbij. Zo makkelijk dat het s' morgens nog gaat, zo moeilijk gaat het s'middags. Het lijkt wel dat het venijn altijd in de staart van de etappe zit bij Hans. De wegen zijn soms erbarmelijke slecht, dat zal ook wel meespelen. Fietspaden zijn er niet meer. Soms gaat het over de grote wegen, maar ook veel over de plattelandswegen. Ze houden wel rekening met je, maar Italianen zijn ook onberekenbaar. Ik maak me dan ook voortdurend breed en laat duidelijk zien waar ik naar toe wil. Brutaliteit helpt wel, dat zijn wij ook wel gewend, met mijn werk. 

Het laatste deel gaat al klimmend en dalend richting Assisi. Dat maakt het nog best zwaar. Als het even later begint te rommelen in de verte, kijk ik achterom. Dreigende wolken achtervolgen mij. Nog ongeveer 15km, een tandje bijschakelen om deze ellende voor te blijven. Dan zie ik opeens een heuvel met een prachtige oude stad in de verte. Dat moet Assisi zijn, op Rome na het belangrijkste pelgrimsoord. De camping ligt er vier km vanaf en inmiddels is de temperatuur al flink gedaald. Dat voorspeld niet veel goeds. Gauw ingecheckt en de tent opgezet. Gelukkig kon ik de tent nog mooi droog krijgen en zelf even douchen en de kleren gewassen. De weergoden zijn me weer gezind want, ik was nog niet klaar of het barste los. In de bar van de camping maak ik mijn blog maar mooi en zie straks wel hoe alles erbij staat.