Epiloog

Zaterdag 20 juni

Het blijkt wel dat, als je eenmaal in die flow zit van het fietsen elke dag, dan gaat het schrijven vanzelf. Het besef dat je blog nog wacht, word voor een tweede keer op een prettige manier verstoord, als Karin weer in Rome is aangekomen. Onze midweek daar is heel snel gegaan en nu ik weer een dag thuis ben, wil ik het alsnog graag afsluiten.

We hebben veel gezien en genoten van deze onwijs oude stad. Maar met al zijn oudheden beseffen we ook dat het onbegonnen werk is om alles in die paar dagen te bezichtigen. Wat in iedergeval vast stond was dat we op woensdag op zoek zouden gaan naar de Friezenkerk naast het Vaticaan. Dan zou de kerk open zijn en de mogelijkheid om de oorkonde van mijn fietstocht te verkrijgen. Deze kan ook uitgereikt worden tijdens de mis op zondag. De Hr. Brouwer, rector van deze kerk, was nu ook aanwezig en was graag bereid om mij deze persoonlijk te overhandigen. Daarna nog een stempel van het Vaticaan proberen te bemachtigen, en mijn einddoel was bereikt. Tot onze grote verbazing kreeg ik hier ook nog een Testimonium. Mijn missie was meer dan geslaagd.

Met de Roma pas hebben we ons drie dagen onbeperkt kunnen verplaatsen door Rome met metro en bus. Donderdag, onze laatste dag hebben we een fietsverhuur gevonden die ook een tandem verhuurde. Zo hebben we de hele binnenstad nog een keer met de fiets kunnen bezichtigen. Ondanks de drukte en de warmte blijft het een overweldigende stad. Links en rechts, voor en achter, alles ademt oudheid. Terecht dat Gerry en Harry (onze buren) deze stad zo boeiend vinden. Ze waren ons ver voor, die Romeinen, toen in die tijd.

Vrijdagmorgen vroeg op want ons taxi busje zou ons om kwart voor zeven naar de luchthaven brengen. Na enige vertraging zitten we dan in het vliegtuig. Dit voelt wel raar aan. Het heeft mij 26 fietsdagen gekost om in Rome te komen en deze machine brengt ons in iets meer dan twee uur weer terug in Rotterdam. Als ik terugkijk op de reis, voel ik  dankbaarheid. Dankbaarheid dat alles zo goed is gegaan, dat ik geen ongeluk heb gehad, dat het weer zo fantastisch was, dat ik deze ervaring heb mogen meemaken. 'Ontspanning door inspanning' is een gouden formule gebleken.

Graag wil ik iedereen bedanken die met mijn tocht heeft meegeleefd, en voor alle reacties op mijn blog. Dat heb ik erg gewaardeerd en veel steun aan gehad, ook als ik er soms helemaal doorheen zat. Hartelijke groet aan familie, vrienden, collega's en aan alle lezers, bekend en onbekend.

Als afsluiting gebruik ik Gert's slogan, die ik onderweg een paar keer tegenkwam.

"Four wheels can move your body, two wheels can move your soul"

Totaal 26 fietsdagen en 2100 kilometer